Staf bouwde eigenhandig twee authentieke Japanse theehuizen in zijn tuin. Typische elementen van een Japans theehuis zijn shoji ramen en schuifdeuren (latwerk bedekt met papier), tatami matten, een nis (tokonoma) om kalligrafie in op te hangen en natuurlijke materialen en kleuren.
Un Sui An
Eerst bouwde Staf een theehuis van 4 en 1/2 tatami mat groot (ongeveer 7,5 m²), waar tot 7 mensen kunnen plaatsnemen. Dit theehuis heeft de naam Un Sui An. Letterlijk vertaald betekent dit ‘wolk-water-hut’. Wolk en water staan symbool voor bewegen en zijn weg zoeken. Unsui is ook de naam voor een beginnend zen monnik, die zijn weg nog zoekt. Deze naam werd gegeven door de Aikido sensei Tomita Seiji Shihan (Ban Sen Juku).
Buitenkant Un Sui An
Binnenkant Un Sui An
Theetuin rond Un Sui An
Rond Un Sui An ligt een traditionele theetuin. Er is een bank waar gasten kunnen wachten. Vervolgens gaan ze langs stapstenen naar het theehuis. De gasten stoppen even aan de tsukubai (waterbassin) om hun handen ritueel te reinigen. Vervolgens gaan ze het theehuis binnen door het klein deurtje, waar ze geknield door moeten kruipen.
Wachtbank voor de gasten
Handen reinigen aan de tsukubai
Un Sui An binnengaan door het kleine deurtje
Shi Do An
Er is ook een kleiner theehuis van 2 en 3/4 tatami groot (ongeveer 4,5m²), waarin maximum 3 deelnemers kunnen plaatsnemen. Dit theehuis heet Shi Do An. Letterlijk vertaald betekent dit ‘rechte-weg-hutje’. Na zoeken, gaan we nu rechtdoor… Shi Do An werd namelijk wat later gebouwd dan Un Sui An. De naam is gegeven door Zenmeester Hôzumi Roshi. Shi Do An is omringd door een zen tuin met geharkt grind.
Buitenkant Shi Do An
Binnenkant Shi Do An
Staf Daems 